Karol Szulc, urodzony 11 sierpnia 1839 roku w Śremie, był znaczącą postacią w historii polskiej diaspory w Brazylii. Zmarł 18 lipca 1907 roku w Poznaniu, pozostawiając po sobie ważne dziedzictwo.
Szulc był nie tylko działaczem polonijnym, ale także publicystą oraz księgarzem, angażując się w różnorodne projekty mające na celu wsparcie społeczności polskiej za granicą.
Życiorys
Karol Szulc przyszedł na świat 11 sierpnia 1839 roku w miejscowości Śrem, gdzie rozpoczął swoje życie. Jako osoba o silnym poczuciu patriotyzmu, brał udział w powstaniu styczniowym, które miało miejsce w drugiej połowie XIX wieku. W 1884 roku podjął decyzję o emigracji do Brazylii, gdzie osiedlił się w Kurytybie, stolicy stanu Parana.
W około 1890 roku, Szulc zrealizował swoją wizję i założył pierwszą polską księgarnię oraz drukarnię w Brazylii, co było istotnym krokiem dla polskiej diaspory. Działalność ta przyczyniła się do szerzenia kultury polskiej w nowym kraju. Wydawał również „Gazetę Polską w Brazylii”, co stanowiło ważny element w utrzymywaniu kontaktu metropolitalnego dla Polaków żyjących za granicą.
W 1893 roku, znany ze swojej działalności edukacyjnej, opublikował Elementarz Hieronima Durskiego, który był pomocnym narzędziem dla tych, którzy pragnęli nauczyć się czytać i pisać. Po kilku latach aktywnej pracy w Brazylii, w 1895 roku, podjął decyzję o powrocie do Poznania, gdzie kontynuował swoje życie. Jego życie zakończyło się 18 lipca 1907 roku, pozostawiając po sobie znaczący ślad w historii polskiej społeczności w Ameryce Południowej.
Przypisy
- Szulc Karol, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 18.11.2021 r.]
Oceń: Karol Szulc