Feliks Wagner


Feliks Wagner urodził się 14 listopada 1907 roku w Śremie, a zmarł 8 września 1992 roku w Poznaniu. Był to człowiek niezwykły, który wsławił się jako polski propagator kultury, a także jako kolekcjoner, który szczególnie pasjonował się ekslibrisem.

Wagner był również organizatorzem licznych wystaw sztuki, co miało ogromne znaczenie dla rozwoju polskiej kultury i sztuki w jego czasach. Jego zaangażowanie i pasja do sztuki przyczyniły się do szerzenia wiedzy o twórczości artystów oraz przybliżania ich dzieł szerszej publiczności.

Życiorys

Feliks Wagner przyszedł na świat w rodzinie robotniczej, konkretne w domostwie przy ulicy Piaskowej w Śremie. Jego rodzicami byli Paweł i Rozalia z domu Sajdak, a on sam miał trzech braci, z którymi spędzał dzieciństwo w trudnych, ale pełnych życia warunkach.

Po zakończeniu nauki w lokalnej szkole powszechnej, gdzie zapisał się do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, z powodu niekorzystnej sytuacji finansowej jego rodziny, w wieku szesnastu lat zdecydował się na podjęcie pracy w młynach parowych „Antoni Muślewski” w swoim rodzinnym mieście. W roku 1928, razem z Franciszkiem Chudobą, zainicjował działalność lokalnego oddziału Ligi Morskiej i Kolonialnej, co świadczyło o jego przedsiębiorczości i zaangażowaniu w życie społeczne.

Od 1929 roku pełnił służbę wojskową w Poznaniu, w 7. Dywizjonie Artylerii Przeciwlotniczej. W 1936 roku, wspólnie z nauczycielem Tadeuszem Zbiegieniem, założył w Śremie Uniwersytet Powszechny, którego celem było edukowanie młodzieży pozaszkolnej i pracującej. Przed wybuchem II wojny światowej pracował także jako kierownik młyna w Kępnie.

W trakcie kampanii wrześniowej walczył w bitwach pod Łaniętami, Sochaczewem i Kutnem, wyróżniając się w bitwie nad Bzurą. Po powrocie do Śremu, wraz z żoną angażował się w pomoc lokalnej społeczności, nielegalnie dostarczając chleb osobom pozbawionym żywnościowych kartek. W 1945 roku współorganizował szkołę podstawową i gimnazjum w Śremie, zaopatrując placówki w książki z własnej, cennej kolekcji.

W 1947 roku został mianowany przez Spółdzielnię „Czytelnik” pełnomocnikiem powiatu sulęcińskiego, gdzie brał udział w organizacji licznych spotkań z pisarzami i literatami, w tym z takimi osobistościami jak Kazimiera Iłłakowiczówna i Jarosław Iwaszkiewicz, szczególnie w Sulęcinie oraz Łagowie.

W 1952 roku Wagner osiedlił się w Poznaniu, gdzie rozpoczął pracę w Muzeum Narodowym. Tam też rozwijał swoje zainteresowania literaturoznawcze, szczególnie w odniesieniu do twórczości Adama Mickiewicza, jak również literatury polskiej z okresu zaborów, skierowanej do prostego ludu. Jego pasja do kultury przejawiała się również w rozwijaniu zbiorów ekslibrisów oraz grafiki wielkopolskiej i młodopolskiej. Zgromadził unikalne czasopisma i książki dotyczące Wielkopolski, w tym stare druki oraz wydawnictwa albumowe z XIX i XX wieku.

W szczególności posiadał prawie kompletne zbiory pierwodruków dzieł Mickiewicza oraz albumy Jana Matejki, a także cenne kroniki Marcina Kromera, co świadczy o jego głębokim zaangażowaniu w ochronę i promowanie polskiej kultury i literatury.

Osiągnięcia

W 1963 roku Feliks Wagner zorganizował swoją pierwszą wystawę, która obejmowała dwa główne wątki: „Widoki miast Wielkopolski od XVII do XX wieku” oraz „Portret trumienny i kazania pogrzebowe poświęcone wybitnym Wielkopolanom”. Do 1986 roku artysta zrealizował łącznie 43 wystawy. W większości miały one miejsce w Poznaniu, jednak nie zabrakło także prezentacji w innych miastach, takich jak:

  • Bydgoszcz (1969, w ramach Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Dawnej),
  • Słupsk (1974, Kwiaty i rośliny ozdobne w ekslibrisie światowym),
  • Łowicz (1974, Łowickie Międzynarodowe Sympozjum Naukowe),
  • Szreniawa (1976, z okazji stulecia muzealnictwa rolniczego w Polsce),
  • Międzychód (1983, O Wielkopolsce i Wielkopolanach w grafice i ekslibrisie),
  • Wieruszów,
  • Pleszew,
  • Syców.

Wagner przygotował także wystawy na prestiżowe wydarzenia, takie jak IX Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego w 1986 roku oraz XLV Zjazd Chirurgów Polskich w 1970 roku. W 1978 roku z kolei miała miejsce indywidualna wystawa jego zbiorów w poznańskiej Bibliotece Raczyńskich.

Odznaczenia

Feliks Wagner zdobył liczne wyróżnienia i odznaczenia za swoje osiągnięcia w dziedzinie kultury. Jego praca została doceniona w różnych aspektach, co świadczy o jego wpływie na rozwój kultury lokalnej.

Wśród przyznanych mu nagród znajdują się:

  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” w roku 1969,
  • Medal im. Jana Konstantego Żupańskiego za Wybitne Zasługi dla Księgarstwa Wielkopolskiego, przyznany w 1985 roku,
  • Nagroda Miasta Poznania w Dziedzinie Kultury i Sztuki z 1986 roku.

Przypisy

  1. DanutaD. Płygawko DanutaD., AdamA. Podsiadły AdamA. (red.), Słownik biograficzny Śremu, Śrem: Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy im. H. Święcickiego, 2008 r., s. 365-367, ISBN 978-83-916617-8-9, OCLC 297709006 [dostęp 05.02.2023 r.]
  2. Marian Strenk, Laureaci Nagród. Nagrody Miasta Poznania w Dziedzinie Kultury i Sztuki za rok 1986, w: Kronika Miasta Poznania, nr 4/1987, s. 130-132, ISSN 0137-3552
  3. Ekslibris Polski, Feliks Wagner

Oceń: Feliks Wagner

Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:10