Józef Muślewski, urodzony 8 marca 1893 roku w Śremie, to postać, która na stałe wpisała się w historię Polski. Był polskim wojskowym oraz jednym z uczestników powstania wielkopolskiego, które miało miejsce w latach 1918-1919. Zasłynął także jako kawaler Orderu Virtuti Militari, odznaczenia przyznawanego za wybitne czynny w czasie walk zbrojnych.
Jego odwaga i determinacja w walce o niepodległość kraju są świadectwem heroicznych postaw wielu Polaków tamtych czasów. Zmarł 6 kwietnia 1940 roku we Lwowie, pozostawiając po sobie dziedzictwo, które wciąż jest pamiętane i czczone.
Życiorys
Józef Muślewski był synem młynarza Wojciecha oraz Marii ze Słomińskich. Po ukończeniu szkoły rolniczej w Śremie rozpoczął praktykę rolniczą w miejscowości Posadowo. W 1914 roku, dokładnie 11 listopada, został powołany do armii pruskiej, gdzie służył w kolejnych jednostkach: 46 pułku piechoty oraz 20 Poznańskim pułku artylerii polowej, a następnie 258 pułku artylerii polowej. W trakcie swojej służby, w 1917 roku, otrzymał stopień podporucznika.
Po zakończeniu działań wojennych, w listopadzie 1918 roku, powrócił do Śremu, gdzie włączył się w działalność lokalnego podziemia niepodległościowego. Już w pierwszych dniach grudnia tego samego roku zdołał zorganizować I Kompanię Śremską, która liczyła około 130 osób, i objąć jej dowództwo. W tym czasie brał udział w walkach w rejonie Zbąszynia, a 30 stycznia 1919 roku został wyróżniony rozkazem dziennym za swoją odwagę oraz wytrwałość w obliczu niebezpieczeństwa na posterunku.
Od 1 lutego 1919 roku, Muślewski uczestniczył w walkach pod Rawiczem. W dniu 10 lutego, w bitwie pod Zieloną Wsią, wyróżnił się w niezwykły sposób, organizując baterię z zdobycznych armat. 10 marca tego samego roku został przeniesiony do 1 pułku artylerii polowej, gdzie objął dowództwo 2. baterii i tym samym awansował na porucznika. Jako oficer był zaangażowany w walki o Lwów, pod dowództwem generała Daniela Konarzewskiego. W trakcie wojny z bolszewikami walczył z 15 Wielkopolskim pułkiem artylerii polowej oraz pełnił funkcję dowódcy 5 baterii.
Wlicza się do jego największych osiągnięć lipiec 1919 rok, kiedy to podczas bitwy pod Narajowem dzięki jego strategicznemu dowództwu, bateria, którą prowadził, zdemoralizowała siły przeciwne, otwierając drogę piechocie do zdobycia miasteczka Narajów. Podczas tego starcia zginął jego koń. Na wniosek generała R. Niemiry, został odznaczony Orderem Virtuti Militari za swoje heroiczne czyny, poświęcenie i młodzieńczą brawurę.
Od 7 listopada 1921 roku Muślewski przeszedł do sztabu dywizjonu, a 13 lutego 1922 roku przeszedł do rezerwy. Został awansowany na stopień kapitana 8 czerwca 1922 roku. W 1923 roku wydzierżawił majątek ziemski Kaczki koło Wyrzyska. Jako major rezerwy artylerii uzyskał awans w 1934 roku.
W wybuchu II wojny światowej w 1939 roku ewakuował się do Lwowa wraz z rodziną, jednak tragicznie zmarł tam na tyfus.
Ordery i odznaczenia
Józef Muślewski został odznaczony wieloma wyróżnieniami, które stanowią dowód jego poświęcenia oraz odwadze.
- krzyż srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 939,
- krzyż Niepodległości,
- krzyż Walecznych.
Życie prywatne
Józef Muślewski prowadził życie osobiste, które było blisko związane z rodziną. Był mężem Łucji Reysowskiej, z którą stworzył trwały związek małżeński.
Razem wychowali dwoje dzieci: Romualda, który przyszedł na świat w 1926 roku oraz Barbarę, urodzoną w 1927 roku.
Przypisy
- DanutaD. Płygawko DanutaD., AdamA. Podsiadły AdamA. (red.), Słownik biograficzny Śremu, Śrem: Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy im. H. Święcickiego, 2008 r., s. 228-229, ISBN 978-83-916617-8-9.
- Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919, ZygmuntZ. Bartkowiak, BogusławB. Polak (red.), AntoniA. Czubiński (red.), Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2002 r., s. 243-244, ISBN 83-7177-014-6.
- Polak (red.) 1993 r., s. 146.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Franciszek Ławicki | Józef Niemojewski | Czesław Skotarczak | Stanisław SkotarczakOceń: Józef Muślewski