Zenon Władysław Jaskuła, urodzony 4 czerwca 1962 roku w Śremie, to postać, która w znaczący sposób wpisała się w historię kolarstwa szosowego w Polsce. Jego kariera rozpoczęła się jako amatora i trwała aż do 1989 roku, kiedy to wstąpił do grona profesjonalnych kolarzy.
Jaskuła był nie tylko pasjonatem kolarstwa, ale również wybitnym sportowcem, który odniósł liczne sukcesy w różnych zawodach. Wśród jego osiągnięć wyróżnia się tytuł wicemistrza olimpijskiego oraz wicemistrza świata w wyścigu drużynowym. W 1993 roku zajął trzecie miejsce w prestiżowym Tour de France, co stanowi jeden z najdotkliwszych momentów w jego zawodowej karierze.
Oprócz międzynarodowych sukcesów, Zenon Jaskuła jest także wielokrotnym mistrzem Polski, co potwierdza jego dominację na krajowym podwórku. Jego osiągnięcia i determinacja w dążeniu do celu czynią go jedną z najbardziej szanowanych postaci w historii polskiego kolarstwa.
Kariera sportowa
Kariera amatorska
Zenon Jaskuła swoją przygodę z kolarstwem rozpoczął w 1977 roku w klubie LZS Piast Śrem. W ciągu lat zyskał dużą popularność, występując w różnych zespołach. W 1982 roku był członkiem LZS Wielkopolska, a w latach 1983-1984 reprezentował barwy Gwardii Katowice. Następnie, od 1984 do 1989 roku, ścigał się w Orlętach Gorzów Wielkopolski.
W tym czasie Jaskuła odniósł znaczące sukcesy w peletonie amatorskim. Wspólnie z kolegami: Joachimem Halupczokiem, Markiem Leśniewskim oraz Andrzejem Sypytkowskim, zdobył drużynowy srebrny medal podczas igrzysk olimpijskich w Seulu w 1988 roku. Dodatkowo, na mistrzostwach świata w Chambéry w 1989 roku wywalczyli medal, z kolei w wyścigu szosowym indywidualnie zajmował następujące miejsca: 60. w Giavera del Montello (1985), 72. w Villach (1987) i 45. w Chambéry (1989).
Współpraca w drużynie nie zawsze była prosta, lecz Jaskuła potrafił zdobywać wyniki. Na mistrzostwach świata drużynowych zajął piąte miejsce w 1985 i siódme w 1987 roku. Ponadto trzykrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski w jeździe indywidualnej na czas (1986, 1987, 1988) i mistrza Polski w jeździe parami (1985 – z Lechem Piaseckim).
Warto również zaznaczyć, że aż pięciokrotnie zakończył walkę o wicemistrzostwo Polski, w tym m.in. w 1985 roku w jeździe indywidualnej na czas czy w 1987 roku w jeździe parami z Romanem Jaskułą. Brązowe medale trzykrotnie również dopełniały jego sukcesy: 1989 w jeździe indywidualnej na czas, 1984 w jeździe parami z Dariuszem Zakrzewskim, oraz 1988 w jeździe parami z Robertem Chełstowskim.
W 1986 roku uzyskał cenne zwycięstwo w wyścigu Settimana Ciclistica Bergamasca. Ponadto z sukcesami bierał udział w Wyścigu Pokoju, plasując się na 27. miejscu w 1986 roku, 5. w 1987, 13. w 1988, oraz 3. miejsce w 1989 roku. W 1985 roku zajął 6. miejsce końcowe Tour de Pologne, gdzie wygrał także prolog oraz dwa etapy.
Kariera zawodowa
W 1990 roku Jaskuła podjął przełomową decyzję o zostaniu jednym z pierwszych polskich kolarzy zawodowych. W swym debiutanckim roku zdobył tytuł mistrza Polski w indywidualnym wyścigu szosowym dla zawodowców. Jego największym osiągnięciem była wygrana na etapie oraz zajęcie trzeciego miejsca w klasyfikacji końcowej prestiżowego Tour de France w 1993 roku. Warto podkreślić, że był on pierwszym kolarzem z Europy Środkowo-Wschodniej, który stanął na podium „Wielkiej Pętli”, co przyniosło mu drugie miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca Polski.
Rok 1997 okazał się kolejnym sukcesem, bowiem Jaskuła wygrał wyścig dookoła Portugalii, a w Tour de Pologne uplasował się na miejscu drugim. Co ciekawe, siedmiokrotnie brał udział w Giro d’Italia, uzyskując najlepsze wyniki: 20. miejsce w 1990 roku, 9. w 1991, 17. w 1992, 10. w 1993, a także miał kilka nieukończonych wyścigów.
W przypadku Vuelta a España, również dwukrotnie startował, lecz obydwa razy nie ukończył rywalizacji. W Tour de France, poza udanym rokiem 1993, Jaskuła uczestniczył jeszcze czterokrotnie, przy czym wynik w 1997 roku to 59. miejsce. Reprezentowane barwy Polski na mistrzostwach świata w indywidualnym wyścigu szosowym, zajmował miejsca takie jak: 24. w 1990, a 18. w 1995 roku. Jego wyniki w jeździe indywidualnej na czas także były znaczące: 9. w 1994 roku, 7. w 1995 roku i 9. w 1997 roku.
Nieudany wypadek bezpośrednio przed zawodami pokrzyżował jego plany na igrzyska olimpijskie w Atlancie w 1996 roku, co z kolei przyczyniło się do zakończenia kariery kolarskiej w 1997 roku, kiedy Jaskuła miał 35 lat.
Życie prywatne
Po zakończeniu swojej kariery sportowej Zenon Jaskuła zajął się działalnością w branży budowlanej oraz wykończenia wnętrz, co pozwoliło mu na rozwój przedsiębiorczości. Jego zaangażowanie w różne sfery życia nie kończy się na działalności zawodowej.
Warto również wspomnieć, że bratem Zenona jest Roman Jaskuła, również kolarz, co podkreśla sportowe tradycje w jego rodzinie. W 2000 roku, za swoje zasługi, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, co stanowi znaczące wyróżnienie w jego karierze.
Dodatkowo, Jaskuła zaangażował się w działalność polityczną, stając się członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi, które miały miejsce w Polsce w 2015 roku. Jego wsparcie dla polityków potwierdza jego aktywność poza sportem.
Najważniejsze osiągnięcia
Zenon Jaskuła jest postacią wyróżniającą się w polskim kolarstwie, który swoją karierę sportową rozpoczął w latach 80. ubiegłego wieku. Jego osiągnięcia są imponujące i obejmują szereg znaczących zwycięstw oraz medali w różnych zawodach.
- 1981 – zdobycie 1. miejsca na 9. etapie Tour de Pologne,
- 1985 – 1. miejsce na 1. etapie Circuit de la Sarthe, a także 2. miejsce w mistrzostwach Polski (start wspólny), 1. miejsce na prologu oraz na 3. i 9. etapie Tour de Pologne,
- 1986 – dominacja w Settimana Ciclistica Lombarda, 1. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas),
- 1987 – kontynuacja sukcesów z 1. miejscem w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas),
- 1988 – 2. miejsce w Niedersachsen Rundfahrt, gdzie również wygrał na 1a i 9. etapie, 2. miejsce w igrzyskach olimpijskich (jazda drużynowa na czas) oraz 1. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas),
- 1989 – 2. miejsce w mistrzostwach świata w Chambéry (jazda drużynowa na czas), 3. miejsce w mistrzostwach Polski (start wspólny), 2. miejsce w Niedersachsen Rundfahrt oraz 3. miejsce w Wyścigu Pokoju,
- 1990 – 2. miejsce w Tirreno-Adriático oraz 1. miejsce w mistrzostwach Polski Elite (start wspólny),
- 1991 – 9. miejsce w Giro d’Italia,
- 1992 – 3. miejsce w GP Industria & Commercio di Prato, 1. miejsce na 8. i 9. etapie Herald Sun Tour,
- 1993 – zdobycie 1. miejsca na 6. etapie Tour de Suisse, 10. miejsce w Giro d’Italia, 3. miejsce w Tour de France, gdzie zajął 1. miejsce na 4. (drużynowym) i 16. etapie,
- 1994 – 1. miejsce w Trofeo dello Scalatore, 3. miejsce w wyścigu Mediolan-Turyn,
- 1995 – 3. miejsce w Tour de Suisse,
- 1997 – 2. miejsce w Tour de Pologne oraz 1. miejsce w Volta a Portugal, gdzie również wygrał na 6. i 12. etapie.
Wszystkie te osiągnięcia dzielą się na wiele lat, a każde z nich podkreśla talent i ciężką pracę Zenona Jaskuły w świecie profesjonalnego kolarstwa.
Przypisy
- Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 16.03.2015 r. [dostęp 21.03.2015 r.]
- M.P. z 2000 r. nr 13, poz. 278.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Bartosz Smektała | Sławomir Najtkowski | Maciej Mielcarz | Edward Niemczyk | Wojciech Kolańczyk (szermierz) | Andrzej Gajewski (kajakarz) | Jarosław Marcinkowski | Patrycja Wyciszkiewicz-Zawadzka | Miłosz Przybecki | Jacek Tomczak (szachista) | Jarosław Chwaliszewski | Patryk Rajkowski | Teofil Paczyński | Oktawian MisiurewiczOceń: Zenon Jaskuła